Стихи ыбырая алтынсрина

Таулардан өзен ағар сарқыраған,Айнадай сәуле беріп жарқыраған.Жел соқса, ыстық соқса бір қалыпта,Аралап тау мен тасты арқыраған.Көңілің суын ішсең ашылады,Денеңде бар дертіңді қашырады.Өксіген оттай жанып жануарларӨзеннен рақат тауып басылады.Қынарда тілсіз тұрған тоғайлар даШуылдап желмен бірге бас ұрады...Он мың мал айдап өтсең лай қалмайды,Тасыса су бармаған сай қалмайды.Тасыған өзен судың қуатыменКөк шығып шөп бітпеген жай қалмайды.Ел қыстап күн көреді жаныбында,Дәм болар алуан-алуан балығында...Тас таста, алтын таста сынамаққа,Сонда да аққан өзен қалыбында,Құдіретін құдайымның көресің бе?Не нәжіс тоқтар өзен денесінде...Арыстан демалуға суға кірсе,Балықтар шымшып ойнар терісіне............................................................